Aj’ zo deur et meseum “Oold Ark” in Makkinge kuieren dan ziej’ een protte dingen waorvan aj’ je ofvraogen wat et is en waor et veur diende. De vakmeensken van vandaege-de-dag
bruken hiel aander ark. Alles gong mit de hand. Ok in en om huus was d’r vule meer wark van ‘t wark. Aj’ daor evenpies bi’j stille staon, kriej’ vanzels respekt veur oonze oolden en grootoolden. Doe hoefden ze niet naor de sportschoele om an de broodneudige beweging te kommen. Ik daenke dat ze aovens bliede weren as et beddegaons tied was. Dat bedde ston niet, zoas we dat now wend binnen, in een roeme slaopkaemer. Nee! Ze sleupen in de beddestee. In et meseum hebben ze zoe’n beddestee opmaekt. Et ligt d’r zo fleurig henne. Je zollen d’r zo in kroepen. Dan zuj’ ontdekken dat de meensken doed’rtied aorig kleiner weren. Zoe’n bedde is mar kot. Je zitten ok meer dan aj’ liggen. Onder de beddestee ziej’ een peer deurties. Daor aachter konnen de eerpels en zoks beweerd wodden. An et voetenaende van et bedde ston vaeke et bakkien waorin de kleine poppe slaopen kon. An et heufdaende hej’ een plaanke mit alderhaande goed d’r op. Netuurlik de pispot en ok et flessen lodderein is niet vergeten. De meensken van “Oold Ark” kunnen je nog vule meer vertellen over de huusholing in grootmoeders tied.